Türkiye’de öğretmenlik mesleğine kabul edilme kriterleri, Cumhuriyetin ilanından günümüze kadar büyük bir dönüşüm geçirdi. Bir dönem ilkokul mezunlarının kısa eğitimlerle sınıflara girdiği sistemden, günümüzde KPSS ve mülakat gibi çok aşamalı sınav sistemlerine geçiş yapıldı. İşte yıllara göre öğretmenlik yolculuğundaki kritik duraklar:

Cumhuriyet Dönemi: Köy Enstitüleri ve İlk Adımlar

1923 ile 1950’li yıllar arasında, genç Cumhuriyetin okuma-yazma seferberliği kapsamında öğretmen açığını kapatmak için pratik çözümler üretildi. Bu dönemde ilkokul mezunu olan vatandaşlar; Köy Enstitüleri ve çeşitli eğitmen kursları aracılığıyla aldıkları kısa süreli eğitimlerin ardından öğretmen olarak atanabiliyordu.

1970’ler: Eğitim Enstitüleri Devri

Eğitim sisteminin profesyonelleşmeye başladığı 1970’li yıllarda çıta yükseltildi. Artık öğretmen olabilmek için lise mezunu olmak ve üzerine Eğitim Enstitüsü bitirme şartı aranmaya başlandı.

1982 ve 1999: Üniversite Zorunluluğu

1982 yılında YÖK’ün kurulmasıyla birlikte öğretmenlik eğitimi tamamen üniversite çatısı altına alındı ve lisans mezuniyeti şartı getirildi. 1999 yılına gelindiğinde ise bu durum tam bir zorunluluk haline gelerek mesleğin akademik niteliği pekiştirildi.

2000’li Yıllar: Sınav Maratonu Başlıyor

Öğretmen adayları için “sınav” gerçeği 2002-2003 döneminde KPSS ile hayatın merkezine oturdu. Mezuniyetin yanına merkezi bir sınavdan yüksek puan alma zorunluluğu eklendi.

• 2013: Sisteme Alan Bilgisi Testi olan ÖABT eklendi. Adaylar artık sadece genel yetenek değil, kendi branşlarında da test edilmeye başlandı.

• 2016-2024: Lisans + KPSS + ÖABT ve Sözlü Mülakat şeklinde dört ana basamaktan oluşuyor.

• 2025 ve sonrası: MEB AGS puan üstünlüğüne göre aday öğretmenler Milli Eğitim Akademisi hazırlık eğitimine katılacak. Hazırlık eğitimini başarı ile tamamlayanlar sözleşmeli öğretmen olarak atanacak.